بکارگیری تئوری بازی ها در تشریح و تبیین رفتار استراتژیک مدیران و سهامداران حاضر در بورس اوراق بهادار تهران

تعارض و همکاری یکی از ویژگی های عمده در رفتار انسان ها، نهادها، سازمانها، کشورها و... است، که در شرائط تعامل با دیگران نمود پیدا میکند. هدف این پژوهش، اولاً بررسی ارتباط بین حاکمیت شرکتی و مدیریت سود است. ثانیاً بررسی تعارض بین مدیران و سهامداران شرکت های بورسی با استفاده از نظریه بازی ها، جهت یافتن نقطه تعادلی که در آن مدیر و سهامدار به عنوان عناصر اصلی بازی در راستای حداکثر سازی منافع خود، رضایتمند باشند. فرضیه اصلی اول که از نوع توصیفی- همبستگی می باشد به روش gls و با استفاده از داده های ترکیبی 87 شرکت حاضر در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 86-91 آزمون می شود. فرضیه اصلی دوم و فرضیات فرعی تابعه ی آن به ترتیب با روش تابع بهترین پاسخ وآزمون من-ویتنی تحلیل می شوند. نتایج پژوهش نشان دهنده عدم وجود ارتباط بین حاکمیت شرکتی و مدیریت سود است؛ همچنین با بررسی نتیجه ی بازی مدیر- سهامدار مشخص گردید که استراتژی های حاکمیت شرکتی قوی و مدیریت سود شدید بازیگران را به تعادل نمی رساند. علاوه بر آن، استراتژی غالب برای بازیگران وجود ندارد. ولی با توجه به همکارانه بودن ارتباط بین مدیر و سهامدار انتظار می رود؛ با اتخاذ استراتژی مدیریت سود خفیف از جانب مدیر انتظارات برآورده شود و دو طرف به تعادل نسبی دست یابند. علاوه بر این، برای بازی تنها دو تعادل نش ضعیف شناسایی شده است.